Panaginip ko….

Gusto ko lang ipost ang panaginip ko kahapon baka kasi makalimutan ko na yung panaginip ko balang-araw. Hehehehe… Mabuting nakarecord since wala naman akong diary eh… Saka mas hassle kasi gumawa ng diary, sumasakit ang kamay ko sa kakasulat at naooblige kang magsulat para lang may laman ang diary mo. Hehehehehehe…

Well, ito yung panaginip ko…

2 months na daw akong buntis at saka ko lang nalaman. Nagpanic daw ako na medyo natuwa kasi syempre first baby ko daw. Una, kinakabahan ako na sabihin sa parents ko na buntis ako pero eventually nalaman nila at parang  carry lang naman. Hindi naman sila nagalit kasi alam ko na naman daw yung ginagawa ko. Infact excited pa nga sila. At parang dedma lang. Ako lang daw ang namomoblema…

Then narealize ko na, nagyoyosi pa ren ako. Tapos sinabi ko sa sarili ko na kailangan ko na itigil yung yosi. Then nanghingi ako ng advise kay Kate Bauza tungkol sa pagsastop magyosi. Natakot daw ako na baka mapaano yung baby ko kasi nagyoyosi pa ako kahit 2 months na akong buntis. Sabi naman niya wala pa namang effect yan at magsimula ka nang magstop magyosi. The n nagstop na ako.

1st break ko yun at syempre niyaya ako ni Edward bumaba. Sabi ko ayoko kasi magkiquit na ako dahil buntis ako, sabi niya samahan ko lang daw siya wag na daw ako magyosi. Edi, syempre sinamahan ko siya. Pero nabadtrip daw ako at nagwala kasi nababahuan ako sa yosi, feeling ko nakakasama daw sa baby. Gait na galit ako sa amoy ng yosi.

At doon, nagising na ako…

Para siyang nightmare. Ano kay ang ibig sabihin nito…

Syempre hindi pa ako ready magkababy although natutuwa akong makakita ng baby at mga buntis… Hehehehehe… Pero financially I am not yet stable and so is Edward. We are just waiting for the perfect time and we do not know when. Hopefully not within this year or next year. Syempe we still had a lot of plan. Or is it a sign for me to quit smoking. I hope yun nga yun!

Outliers (Story of Success)

Syempre no, hindi naman ako talaga nagbabasa ng book. Pero this is interesting since I am a psychology graduate, naamaze ako sa book nato, dahil define inanalize ng mga psychologist ang logic kung bakit naging succesful ang isang tao. Kung dahil lang ba ito sa chance, sipag at kung ano-ano pa. Grabe, pag-iisipin ka talaga. Bago ka talaga maging isang magaling na psychologist kelangan mo talaga maging isang keen observer. (Observer din naman ako, sa tsismis nga lang.. hehehehehe…) Talagang define research talaga to.

Actually di ko natatapos basahin yung book na to, pero gusto ko siyang ipagpatuloy basahin kasi define interesting kasi siya. Mapapaisip ka talaga sa mga bagay-bagay kung bakit nagiging succesful ang mga ibang tao o bakit hindi…

Ano nga ba ang ibig sabihin ng outlier? hehehehe… sabi sa book: something that is situated away from or classified differently fom a main or related body. (Ang lalim no… parang nakakahilo intindihin yung explanation… hahahaha..) Pero dahil syempre binasa ko yung book ng kakaunti ang pagkakaintindi ko ng meaning ng outlier ay: ang pagiging kakaiba mo sa isang grupo. In short “deviant.”  Parang outcast din ang tingin ko sa oulier pero syempre yung outlier in a positive way unlike outcast na may negative na connotation.

Sinasabi dito sa book kung paano naging iba sa lahat ang mga taong naging succesful like Bill Gates, Mozart, etc. kahit na MADAMI naman ang katulad nila na magagaling sa larangan na kung san din sila magaling. Kung paano sila mas naging succesful sa mga taong kalevel lang naman talaga nila. Ang you will find it so amazing on how beautifully Malcolm Gladwell explain it.

Sabi niya sa book na to, ang success daw ay swertehan lang din. Ayon sa rule of Matthew. Minsan maswerte ang tao dahil sa isang opportunity na syempre hindi niya sinasadya. ang simpleng lugar kung san ka lumaki, taon kung kelan ka pinanganak ay maituturing na swerte ren kapag inanalize mo. For example, pinanganak ka sa Newyork, edi maswerte ka na dahil madami ka na agad resources don. Magaling lang talaga mag maximize ng opportunity ang mga taong nagiging successful.  Ginamit nila ngmabuti ang swerteng resources.

Sinasabi din dito na bago maging magaling ang isang tao kailangan sobrang maging matiyaga ka. For example ang Beatles, hindi sila magiging magaling king hindi sila nagpractice o nag gig ng napakadami. Bago ka maging magaling sa isang bagay you have to spend 10,000 hours to do that thing that you are aiming to be good at. Define practice. Dito naapply ang practice makes perfect.

So parang sinasabi na kelangan ng mixture of luck (Dpat may opportunity na dumating sayo) at yung opportunity na yun wag sayangin at gamitin sa magandang paraan at eenhance ang opportunity na yun by spending your time to that opportunity!

Sabi din dito sa book na to na di naman talaga necessarily kailangan mataas ang IQ mo. Kelangan sakto lang ang IQ mo para maging successful ka. Si Einstein nga daw, 130 ang IQ… Oo, mataas ang IQ niya in-fairness pero mas may matataas pa ang IQ sa kanya na umabot ng 200 pero naging tulad ba sila ni Einstein na sikat, HINDI. Kasi di naman nila ginamit ang opportunity nila na pagiging matalino nila sa magandang bagay. Ang nakakaalam lang na matalino sila ay sila at ang kamag-anak nila. At hindi na nakarating yun sa iba…. So ang sinasabi sa book na to basta yung IQ mo ay average you can become successful, hindi lang yung mga matatalino na mataas ang IQ ang kayang maging successful.

(To be cintinue…) ———> I am awed by this book… I miss studying social and behavioral psychology. 😦 Which I could go back to school.)

Kung bakit may NAMBABABAE at NANLALAKI

Syempre opinion ko lang to noh.

Lahat tayo dito sa mundong to, naghahanap ng may magmamahal sa atin. Lahat tayo dito sa mundong to may feelings. Kahit sino pa man. Babae, lalaki, bakla o tomboy. Lahat tayo, gustong maramdaman ang mapansin, kiligin at syempre mahalin.

May iba forever hindi naranasan ang mainlove. Yung iba naghihintay paren hanggang ngayon. Yung iba parang tumama sa lotto, nainlove lang at iniikot na ang mundo sa kanyang boyfriend /girlfriend. May mga malas, may mga sinwerte. Pero bakit yung ibang lalaki nambabae at yung ibang mga babae nanlalaki (Uy, hindi na bago ang mga nanlalaki noh.) Nagiging palaisipan to saken. Maswerte nga sila kasi natagpuan na nila yung taong nagmamahal sa kanila samantalang yung iba tumadang binata at dalaga na naghihintay paren tapos ganon pa ang gagawin nila. Ganon ba kadali sa kanila gawin yun. 😦

(**Wala akong sama ng loob sa mga taong nakaexperience ng ganitong gawain. Actually, I am trying to see their point in a psychologist’s perspective.)

Una. Let us concentrate first sa mga babae dahil medyo konti pa lang ang babaeng  nagchecheat. Nagchecheat daw ang mga babae dahil feeling nila binabaliwala sila ng original nila. At may problema na, na nangyayari with their relationship with their partner. Yung mga needs nila from their partner ay hindi namemeet whether it is emotional needs or physical needs, (like attention, appreciation, sex, etc.) Samantalang ang lalake, although pwedeng katulad din sa reason ng mga babae eh nangingibabaw ang libog at ego nila na cool, manly at gwapo sila. Minsan kasi dahil sa pambababae dun nasusubukan ang pagkalalaki nila. Yung ibang lalaki kinocompare ang babae sa ulam. Ang original partner daw ang favorite ulam like adobo. At ang ibang ulam ay ang mga iba’t ibang babae. Syempre nakakasawa naman daw kung lagi na lang adobo ang ulam nila diba, kaya syempre paminsan-minsan naghahanap sila ng ibang ulam.  (Just so you know, iba na syempre ang generation ngayon, may mga babae din na gusto eh iba-ibang ulam.) ————> kung totoong ulam lang naman talaga ang pinag-uusapan, ULAM TALAGA HA, ULAM TALAGA, AS IN LITERAL NA ULAM. Nakakasawa nga naman ang iisa at paulit-ulit na ulam kahit favorite ulam mo yun, mas okay ngang magtry ka kahit minsan ng ibang potahe. Alam mo yan. 🙂

Pangalawa. Kapag nagliligawan pa lang, o bagong usbong pa lang ang relationship syempre may kilig o kuryente kang nararamdaman dahil excited ka, dahil sa matinding attraction mo sa partner mo. Iba ang kilig at pag may moment kayo ng partner niyo ay iba ang spark at di ka makatulog sa kakaisip. Actually may scientific reason diyan. Syempre pag bago pa lang naeexcite tayo, at dahil masaya ang feeling natin nagtitrigger magsecrete ng mas madaming endophine ang katawan natin pagnainlove. Ang endophine kasi ang nagpapanormalize at nagpapastabilize ng pakiramdam natin sa katawan pati feelings naten.  At dahil nga super pagsesecrete ng endorphine sa atin syempre ang akala natin pagiging inlove (the “spark”) ay nawawala, dahil nga naging neutral na lang yung feeling natin dahil sa endorphine. Yung ibang tao tinetake yun as a positive feeling dahil iniisip nila na hindi lang basta kilig na lang ang nararamdaman nila (which is the “spark”)  sa partner nila kundi ang pagiging comfortable na niya sa partner niya which is mas malalim na level ng pagmamahal. Pero syempre hindi naman ganon ang nararamdaman ng ibang tao. Ang ibang tao kasi mas hinahanap-hanap ang saya at excitement na nabawasan na dahil sa endorphine. Syempre kapag may tao silang nameet na may KONTING “connection” lang na naexcite sila ng konti dahil may “spark” at iba ang feeling nila na parang kung ano yung unang naramdaman nila dati, inaakala na nilang love yun pero attraction lang talaga yun. And because of the excitement that they want to feel they cheat. And it become a cycle lang sa mga gustong makaranas ng spark ng paulit-ulit. When the spark is gone because of the endorphine hahanap na naman sila ulit ng bagong spark.  Again, this is just my opinion based from what I have learned in my Physiological Psychology class.

Pangatlo, natutunan ko sa psychology class na ang foundation naten sa pagkatao naten ay ang ating pagkabata. Kung ano ang natutunan mo ng pagkabata o nakagawian mong gawin ang magiging basehan ng pagkatao mo. Ang mga bagay na di mo natutunan nung bata (kung baga nastuck ka lang sa mga pangyayari at never mo na experience ang mga bagay na naeexperince ng ibang bata) o kapag ikaw ay nadeprive ay makakaapekto din ng paghulma sa ugali naten. Halimbawa: (Ito ay ayon sa aking professor na nakalimutan ko na kung sino) Kapag ang bata ay di nakaexperience ng pagbebreast milk masyado o dumeretso na agad sa bote na may gatas may tendency itong maging addict sa yosi or madaling maattract sa malaking boobs.

So kaya pwedeng maging dahilan ang mga naexperience ng isang tao sa PAST nung bata pa sila kung bakit nanlalaki o nambabae ang isang tao. Marahil deprive sila sa kalinga ng parents nila at hanggang sa paglaki nadala nila ang paghahanap ng pagaaruga na nadeprive sila. Unconsciously di nila alam na may hinahanap-hanap pala sila at di na tuloy sila makuntento kung ano ang meron sila dahil yung hinahanap nilang kalinga hindi sapat kasi nadeprive sila nung bata. We all want to satisfy our need and ofcourse for those people who are deprive of the love and care from their parents tend to ask for more. (Hindi lahat ng taong nadeprive ay ganito ang ginagawa dahil they seek their attention from other means.)

Well. Ofcourse I do not hate those people who’ve experience this things.

Gusto ko lang majustify kung bakit may nanlalaki at nambabae. Maybe there are still alot of reasons that is not written here. Again, this is just my opinion… Maniwala na lang ang may faith saken. (Take note, pinag-isipan ko to bago ko sinulat).

Chao!

Tragedy

Papunta ako ng Ge ng biglang nagkwento yung driver na katabi ko kasi don ako umupo sa harap.

May nasagasaan daw sa may 7/11 sa camella. Oh no… Mag-asawa daw yung nasagasaan. Namatay pa yung lalaki. Ang masaklap pa don kakauwi lang galing barko. Seaman kasi. Yung babae naman ooperahan sa may pelvic something . Inisip ko lang napakasakit nman non. Biro mo two weeks pa lang yung lalaki na nagstay dito sa Pilipinas para makasama yung pamilya niya tapos ganon pa yung mangyayari. Yung babae naman ooperahan pa. Hay ang hirap naman ng ganong sitwasyon, tpos 3 pa yung anak nila na batang-bata. Mag-ingat tayo ng mabuti dahil sa isang iglap lang pwedeng kunin satin ang buhay na hiniram lang natin.

Yung nakabangga naaawa din ako. Kasi nastroke daw siya habang nagdadrive. Nangisay daw siya bigla at pagkagising niya nakabangga na siya at sira na yung windshield. Oh my gosh talaga. Tapos syempre siya aako lahat ng gastos kahit na hindi niya naman talaga kasalanan dahil nastroke siya. SIya na yung nagpaburol don sa lalaki. At ang gusto pa ng kamag-anak nung lalaki eh magbigay ng pera at paaralin yung 3 anak hanggang 18 years old. Ang hirap ng ganon, pero kung iisipin mo sa isang pangyayari na hindi niya naman ginusto ang laking responsibilidad ang napasa sa kanya.
Kahit pa sabihing may pera siya, parang buong buhay naman siyang pinarusahan sa pangyayaring hindi niya sinasadya.

Mag-ingat….

Reality really bites.

All we have to do is pray.

Maswerte tayo kaya kung may problema kayo… Isipin niyo na lang ang nangyari sa kanila.

How I Met Your Mother

Marami ang hindi nakakaalam ng series na to. Pero madami ding may gusto nito.

Yung kapatid kong si Egon ang totoong ang nakita kong unang pinapanood to. Tpos biglang yung isa kung kapatid na si Nika nakinuod din kay Egon. Nung una hindi ko sila pinapansin nung nanunuod sila ng How I Met Your Mother, eh kaso bigla akong nainggit sa kanila, kasi tuwing nanunuod sila nito. Sobrang tawa sila ng tawa. So nagtry ako manuod ng isang episode nito. At wow, nagenjoy nga ako ng sobra. I love it. Ang gansa pala. Sabi nga ng isang supervisor sa office namen na si John Cueto -“It is better than friends.” Maganda talaga siya, kasi it is so realistic. Ang kwento niya ay tungkol sa isang lalaki na nagkwekwento sa mga anak niya ng mga naexperience niya nung binata pa siya sa Newyork kasama ng mga kaibigan niya bago niya nakilala ang mapapang-asawa niya.

Maganda siya kasi madami kang matututunan na pwede mong maiapply in real life. Ang gaganda ng mga punchline don. Talagang may tatak yung mga punchlines nila. At pag tumawa din yung mga characters don parang totoong natawa sila. Wehehehehehe… Parang hindi sila scripted.

Sa How I met you Mother. Apat silang magkakaibigan… Si Ted. Barney, Robin, Marshall and Lily.

I love  the 4 of them. May kanya-kanya silang character at talagang napoportray nila ng maayos yung character nila. 🙂

Ted Mosby

Ang bida ng story na to syempre. Siya ang nagkekwento sa 2 anak niya, kung pano niya nameet ang nanay nila. Ang nagportray ng character na to ay si Josh Radnor. Isa siyang architect and later on naging professor siya. In the story he is always searching for “THE ONE.” Pero ang dami-dami ng babae ang akala niya yun na ang papakasalan niya and it always end up na hindi naman pala kasi at the end of the day hindi pala sila compatible nung mga yun. Don sa story una siyang nagkagusto kay Robin. Nalove at first sight siya don. Pero friends lang ang tingin sa kanya ni Robin sa simula. Then later on naging sila ni Robin. Pero narealize nila pareho na magkaiba sila ng gusto. Kasi si Robin, gusto ng adventure at ayaw niya pa mag settle-down.

Define in search talaga si Ted na matagpuan na niya ang soulmate nia. What I like about Ted Mosby’s character is he is very determined. Talagang  napakapositive talaga ng outlook niya sa buhay at di siya nawawalan ng pag-asa na makita ang the one.

What I don’t like about him is that he is to serious sometimes. Minsan parang ang KJ nia. hehehehehe.. Minsan din feeling ko kasi para siyang nagmamarunong (although he is very knowleadgable naman talaga). Mahilig kasi siya magkwento about any architect facts na di naman interesado ang mga kaibigan niya, that is why its good na he became a professor. hehehehehe..  Actually sa 5  na magkakaibigan kahit siya ang bida, he is the one that i least like. (Sorry…)

Barney Stinson

Ang wingman ni Ted Mosby. Actually, tinutulungan niya si Ted para makakuha ng date minsan. Dahil feeling niya bestfriend niya si Ted (Kahit na laging sinasabi ni Ted na si Marshall yung bestfriend nia) meron siyang “Bro Code” na laging sinasabi kay Ted.  Napakawomanizer nito ni Barney. Meron di siyang book na “Playbook” (strategy para makukuha ng babae). Lahat ng paraan gagawin niya para makapag one night stand sa babae. Ang sabi niya gusto niya matikman ang mga magagandang babae sa NewYork. Hehehehe.. Playboy talaga siya. Hindi talaga siya sumusuko hanggang hindi pumapayag ang mga babae na sumama sa kanya. Magaling din siya magsinungaling at mambola ng babae. Pero nagkaroon din siya ng seryosong relationship kay Robin (Ex ni Ted Mosby) super bagay sana sila kasi pareho silang awesome kaso ng nagtagal nawawala na ang pagiging unique ng pagkatao nila kaya di nagtagal naghiwalay din sila 😦

Nakakatuwa siya kasi ang lakas ng self-confidence nia. Lagi niyang sinasabi na “LEGENDARY” daw ang mga nangyayari sa kanya at syempre pa (Woooooh…) “AWESOME” daw siya.

Ang cool, cool niya despite na babaero siya. Dahil din sa determination niya lahat ng mga gusto niyang subukan nagagawa niya. He is always UP TO THE CHALLENGE. Malaking inspiration siya para saken kasi dahil sa kanya nagkakaroon din ako ng self-confidence. Favorite sports niya ang laser tag.

Ang nagportrayed sa role na to ay si Neil Patrick Harris. Napaka ironic nga lang kasi bading si Neil Patrick Harris sa totoong buhay. And sa story na to napakawomanizer ni Barney. Ang galing-galing niyang umarte na babaero. Hindi ako makapaniwala na bading siya. (Waaaaaah, sayang siya sa tulad kong mga girls. Swerte ng mga gays….)

What I like about Barney is that he is humble. Never siyang nagyabang na mayaman siya at cool siya. Saka talagang down to earth siya kahit na sikat na sikat siya. He is fun loving friend. Hehehehehehe. He is one of my favorite character. 🙂

Marshall Eriksen

Ang bestfriend ni Ted Mosby. Naging ka roommate niya si Ted Mosby nung college.  Ang asawa niyang si Lily ay nameet niya din nung college pa siya. Hindi niya inaasahan nung una (nung college pa siya) na si lily ang mapapang-asawa niya. Makikita mo sa story na super attach na attach ang mag-asawa sa isa’t isa. This is a perfect example of a true love. 🙂

Matalinong tao si Marshal.. Isang lawyer si Marshall sa Goliath National Bank. Kaofficemate niya si Barney don. At kung ano-ano ang ginagawa nilang kalokohan ni Barney. Pagnagsama talaga sila nakakatawa. Pero syempre mas evil talaga si Barney, mabait kasi talaga si Marshall. Pero anyway,  ang pangarap talaga ni Marshall ay maging isang lawyer for the envirnment. Kasi he wants to save the environment. Hehehehe. Kind-hearted talaga tong si Marshall.

What I love about Marshall so much is he is so childish… Nakakatawa siya. Iyakin siya. Nung sinigawan siya nung boss niya, umiyak siya… hehehehe. Saka mahilig siyang gumawa ng video na nagcoconsist ng mga activities na inatenand niya with his friends na may kasamang kanta na ginawa niya. At habang may ginagawa siya kinakanta niya with a tune kahit ano yung ginagwa niya, at kinakainisan minsan yun ng mga friends niya.

I love Marshall so much because she loves Lily so much. Hindi niya kayang mambabae. Sobrang naguguilty siya. Kahit man lang magfantasize sa iba eh nahihirapan siyang gawin (kailangan muna niyang iimagine na namatay si Lily bago siya magfantasize sa ibang babae) Ganon niya kmahal si Lily.

Ang gumanap sa role ni Marshall ay si Jason Segel na isa din musician at director. Kaya pala talagang nagampanan niya ng mabuti ang role mi Marshall kasi magaling siyang director.

Lily Aldrin

Syempre siya ang asawa ni Marshall (which is his long time boyfriend dati since College)  na bestfriend naman ni Robin.

Isa siyang pre-school teacher at nag ambisyon na maging isang magaling na artist. Nakakatawa kasi nung gumawa siya ng mga drawing niya tinary niya ibenta ang mga drawings niya pero walang bumibili. Pero nung muntikan na siyang sumuko nadiscover niya na effective sa mga aso ang ppaintings niya. hehehehehe…

May pagkaevil din ting si Lily kasi ilang beses niyang sinabotahe ang relationship ni Ted dahil alam niya na hindi yun ang babae para kay Ted. Gumagawa siya ng paraan na hindi mo talaga maoobvious kung saan nagkucause ng break-up ni Ted sa mga past relationship ni Ted. Even nug nag break sila Robin and Ted, siya ren ang may dahilan. Hehehehehe.

Cool din to si Lily at game na subukan ang kahit alen. What I like about her is hindi mo maprepredict kung ano ang iniisip niya sa character niya. Hehehehe.. Minsan warm-hearted siya. Minsan may pagkaevil siya. Wehehehehe…

Syempre si Allyson Lee Hannigan ang nagportrayed ng role ni Lily. Si Allyson Hannigan ay bida dati sa movie na American Pie. Yung “band girl”. Kita niyo naman, ibang iba ang ugali ni Lily at nung band girl patunay na magaling talaga siya umarte.

Robin Sherbatsky

Syempre , ang babaeng kinahuhumalingan ng marami si Robin Sherbatsky.

Nalove at first sight sa kanya si Ted Mosby, nung unang kita pa lang ni Ted sa kanya sa bar, sobrang nagandahan na siya. As in… At dahil sa tulong ni Barney (syempre wingman siya ni Ted) nakilala niya si Robin. Una di successful ang papacharming ni Ted kay Robin pero eventually naging sila paren pero naghiwalay din sila dahil di pa ready magcommit si Robin. Naging sila din ni Barney, (nagsimulang magkagusto si Barney kay Robin nung may nangyari sa kanila ng di sinasadya, actually sinekreto ni Barney yun pero nalaman din ni Robin at eventually naging sila, pero naghiwalay din sila sa kanilang pagkakaiba.

Isang newscaster si Robin. Magaling siya at lumaki siya sa Canada. Madalas siyang inaasar ng mga kaibigan iya dahi may pagkaiba ang culture niya sa kanila. Pinalaki siya ng tatay niya na tinatrato siyang parang lalaki, pero nung naghighschool siya nahuli siya ng tatay niya nakikipaghalikan sa kateammate niya sa football and after non naging teen pop sensation siya kilala siya sa kantang “The Mall” nung kabataan niya.

It is funny kasi yung nagportrayed sa kanya na si Cobie Smulders ay taga Canada ren. Isa siyang model sa Canada. (Kaya naman pala maganda eh, kasi MOWDEL nman pala.) Gusto kodin siya kasi ang honest niya kasi sa nararamdaman niya. Syempre dahil din sa hot siya. wehehehehehe…

Maganda talaga ang ‘HOW I MET YOUR MOTHER” makakarelate ng sobra amg mga bachelors at bachelorette sa buhay nilang magkakaibigan… Para nga daw siyang friends pero syempre this is newer the friends kaya iba pa ren ang twist nito noh..

JUST WATCH IT.

IT IS FOR YOU TO KNOW…

My love Story with Baby

My baby and Me

Masayang-masaya ako kasi natagpuan ko na for sure ang taong makakasama ko habang buhay. 100%  sure na ako don. Syempre walang iba kundi si Mark Bautista… Ay hindi pala, Edward Dones pala… hehehehe… kamukha niya kasi si Mark Bautista pati naren si Gardo Versoza (Wow, machete..) Waaah…  Pati si Nonito Donaire din daw kamukha niya sabi ni Otman.

Siya tama na ang biruan… I’ll tell you OUR LOVE STORY (kinikilig naman ako, naks…)

Actually nagstart ako sa Chevron portfolio account. Nagkaroon ng bad news dahil may malilipat daw either sa Sams or sa Gap. Napili ako “randomnly” so sinabi ko kay Anj na sup ko non na sa Gap na lang ako magpapalista kasi mas madali daw kaysa sa Sams. Pero instead na isa ako sa malipat, yung bagong batch na newbie yung nalipat sa Sams at sa Gap. Edi I thought I will stay forever na sa Chevron, kasi nakahinga na ako. Gusto ko talaga sa Chevron because I am really happy with my my colleagues there.

And after two weeks may bagong batch na daw na ililipat. Bago pa ako magcalls kinausap ako ni Ice sabi niya nakita niya daw yung bagong batch at magkakasama kami. Oh no, parang malilipat na nga ako. at pagkaalis ni Ice naka isang call pa lang at ako pinagAux ako ni Niel (talagang naka abre siete  pa siya saken) at sabi niya may pupuntahan daw kami.  Hinila niya ko na ngiting-ngiti siya, at dinala niya ako kay Stue na wala man lang sinasabi kung bakit.

So kinausap na ako ni Stue ng di ko alam kung bakit niya ko kakausapin. Syempre, bigla akong nagkaidea nung bigla niyang sinabi na “It is not about because of your stats, this decision has been selected randomnly.” Ginulat niya ako nung sinabi niya, na bukas na daw ako ng gabi malilipat sa Sams.  Ang sabi ko lang “Ok.” Nagsink-in lang sa aken pagkauwi ko sa bahay, pagdating ko walang tigil ako sa kakaiyak dahil SUPER AYOKO MALIPAT SA SAMS.

Ayoko sa Sams kasi sabi nila, masasama daw ugali ng mga taga Sams. Mga mayayabang dahil matagal na sila at sila ang unang batch sa GE. Mga maangas dahil feeling nila mas magaling sila sa lahat ng portfolio. Pero syempre mali naman pala. (Sorry fellow Sams’ friends.)

Pero nung first day namin okay naman, mabait naman pala  sila. May nagfloorwalk samen non. Si Maybelle, Joy, Hazel at Edward.

Doon ko naunang nakita si Edward, dahil isa siya sa mga ngafloorwalk sa batch nameng nalipat. Okay naman siya nung nakatabi ko siya kasi swabe siya magcalls. Mabait naman siya kasi lagi siyang nakangiti. Pero atleast kahit tahimik lang ako non kinakausap niya ako… Pinapayuhan niya ako kung anong gagawin at tinuturuan sa process. Hanggang sa naging kateam ko siya. Pero sa malayo ako umuupo kasi kasama ko sila Ice. Tuwing meeting ko lang siya nakikita.

One time nakwento ko kay Joy na nagwawallclimbing ako. At that time niyaya ako ni Joy magjogging at pumayag naman ako na sumama sa kanya. At syempre kasama pala don si Edward dahil at that time he is on a healing process dahil kakabreak niya lang sa Ex nia. Sumama din si Wilt sa pagjajogging so apat kaming nagjajogging every other day, at minsan-minsan nagwowall climbing din kami.. Don tinutukso na ako nina Wilt at Joy kay Edward. Syempre naiilang naman ako kasi nakakahiya naman sa kanya. Inis na inis pa ako non sa kanya kasi sabi ba naman niya sa harap nila Joy at Wilt na pagnakarecover na daw siya sa heartache niya baka pwede, may pag-asa daw ako. Sa isip-isip ko non: “May Pag-asa? Grabe naman tong si Edward, napakafeeling naman niya. Feeling niya may gusto ko sa kanya. At ang kapal ng mukha na sasabihin niya sa harap ko na may pag-asa ako. Wow naman.”  Inis na inis ako nung sinabi niya yun kaya minsan pag nakikita ko siya sa pantry dumederetso lang ako at di ko siya pinapansin, baka kasi lalo niyang isipin na may gusto ako sa kanya. Nakakausap ko lang siya tuwing magjajogging kami at pag una niya akong kinausap.

Ganon pa man, kahit na naiinis ako sa pagkafeeling niya, pag kausap ko naman siya eh, komportable naman ako sa kanya. 🙂 Kaya okay naren. Sweet naman din siya sa akin at mukha naman siyang concern. Feeling ko tuloy may gusto na siya sa akin. (Hahaha, ako naman ang feeling…)

So, don lang kami nakakapagusap pagbago magjogging at pagkatapos magjogging. (Career mode kasi siya tumakbo. Nagsosolo kasi siya tumakbo kasi mabagal kami nila Joy. Ganon pa man, napapansin ko na ren siya dahil ang cute niya magsmile. (Hahaha, nasabi ko din,  woooh…) Saka pagnakikita ko siya masaya ako kasi alam kung magkasundo kami. Pero wala naman akong iniisip na something or anong malisya. Ang alam ko non magiging super kaclose ko siya.

Then after ng mdaming beses namin pagjajogging padating na ang team buildin namen. At that time balak ko ulit lumipat ng Chevron. Kasi sabi ni Anj nagpropose sila kay Stue na imbis na maghire ng bagong agent ang Chevron why not ibalik na lang ang mga agent na ilagay nila sa Sams. If i’m not mistaken, nasa sa amen ang magiging desisyon,  kung majority samen ay gustong bumalik sa Sams edi ibabalik kami. Pero kung wala maghahire na lang sila. Kaya tinanong ako ni Anj, Louise atbp. kung gusto kung bumalik sa Chevron. (At that time kasi sumasama pa ako sa mga gimik ng Chevron friends ko) Sabi ko sa kanila tatapusin ko lang yung team building ko sa Sams, tapos sa next month babalik na ako. Dahil mas gusto ko paren sa Chevron. Kasi kahit na mababait naman ang tao sa Sams mas komportable pa rin ako sa Chevron.

Ganon pa man, naisip ko na sumama pa ren sa team building ng mga taga Sams kasi naisip ko na last na naman na team building ko yun with the portfolio dahil lilipat na ulit ako sa Chevron. Then of course sumama ako sa team buildin sa Batangas. Syempre okay nman ako don kasi andon naman si Ice at Mommy Vangie. Yun ang  mga madalas kausap ko. Nag-inuman don at inaasar na naman ako kay Edward. Eh, ilang na ilang na ako sa kanya at that time kasi baka feeling niya may gusto talaga ako sa kanya.  The next morning nagdecide yung team namen na magswimming, syempre gustong gusto ko talaga magswimming at naaliw ako sa goggles  at syempre ako yung bukod tanging gumamit ng goggles.Nainggit si Edward. Sinundan niya ako. At medyo nagkroon kami ng moment don kasi kaming dlawa lang ang nagaagawan ng goggles. (Kinikilig naman ako.) Syempre napansin yun ng mga ka teammates namen kaya inasar na naman kami.

Bago kami umuwi nagdecide sila magpicturan. And then habang nagpipicturan kami biglang kinulit nila kami na magpapicture kaming dalawa ni Edward. Syempre game naman ako don, kasi picturan lang naman. Pero habang pinipicturan kaming dalawa, hahahaha, biglang nanginig yung bibig ni Edward sa kaba kasi katabi niya ako at nahihiya siya saken. (Wow, iniisip ko nga non, naku baka may gusto na siya saken… hahahaha I’m so feeling!)

Edi nag-uwian na. Akala ko don na matatapos ang lahat… Feeling ko wala lang naman yun. Tapos nung kinahapunan biglang may nagtext saken.. Syempre walang iba kundi si Edward. Sabi nia sa text “Sorry kung nanginginig yung bibig ko ha.” At don nagsimula ang lahat. Hanggang sa niyaya na niya akong lumabas.

Nung unang date namen, di ko alam kung maeexcite ako o kinakabahan. Kasi feeling ko sila Jeff lang at Wilt yung nanloloko saken sa text eh. Pano tawa kasi sila ng tawa nung tinanong nila kung nagtetext ba si Edward saken. So parang nagdadoubt ako pumunta. Pero anyway pumunta paren ako kasi may feeling paren ako na siya talaga yun.

Nung nagkita kami natuwa ako kasi first time lang na may magyaya saken na pumuntang simbahan sa isang date. (Yes, simbahan muna ang pinuntahan namen. 1 pogi points for him kasi bihira lang ako makakita ng taong religious. And yes, he is very religious. Never misses a sunday mass.)

Syempre ilang beses naulit ang labas namin. Dahil don mas nakilala ko siya ng mabuti. Narealize ko na madami pala kaming napapagkasunduan. Hehehehehehe. At finally, naging kami nung MARCH 6, 2009 ng gabi habang nagdedate kami.

Syemre hindi na tinanong ng mga taga Chevron kung gusto ko lumipat kasi alam nilang masaya na ako sa Sams.

It is funny na palipat na ulit ako ng Chevron ng biglang nangyari ang lahat. Until now, I find it so magical. Nagpapasalamat ako dahil “randomnly” napili akong malipat sa Sams. Salamat, dahil ngayon natagpuan ko na ang lalaking makakasama ko habang buhay! 🙂 Lalaking makakaintindi sa pagkabagsik ko pag galit na galit, sa pagtitiis ng kakulitan ko kahit alam kung sobrang naiirita na sa akin. Masasabi kong hindi lahat ng panget na pangyayari sa buhay mo ay walang ibig sabihin. Naniniwala na ako sa quote na “Lahat ng bagay may DAHILAN.” and “EXPECT THE UNEXPECTED.”

I thank God for giving Edward Dones to me.

To BE or NOT to BE?

Are you wondering what am I talking about…

This is about my Call Center Life!

Dati napakadali lang ng buhay ko nung core pa lang ako. Walang pressure at stress… Masaya at higit sa lahat pang umaga pa ako. Lagi kong nakukuha ang 5:00 am na shift kasi hindi pa ako stress at mataas pa ang stats ko…  Nakakagimik pa ako at naabutan ko pa ang mall. Masayang-masaya talaga dahil kumpleto pa ang tulog ko. Wow. Heaven talaga. Pag pang umaga ka kasi naku, para kang anak ng Diyos. I love returning back to the morning shift.

Akala ko di ko na pakakawalan ang morning shift at pagiging core. Inisip ko kung may mababago sa trabaho ko, magHR ako o kaya something about events.

But then dahil sa tawag ng pangagailangan….

Sa di inaasahang pagkakataon I had decided last March of 20010  na maging isang

SUPER SALES AGENT

Ang pinakamalaking factor naman kasi kumg bakit ako nag super sales ay PERA!

PER, PERA, PERA, PERA, PERA, PERA…

Minsan tuloy hindi ko alam, kung tama ba ang naging desisyon ko sa bagay na to. Kasi minsan dahil sa pera nagkagulo-gulo, nagaway-away na. And I hate it. Kung hindi lang walang trabaho ang father ko, edi sana nanatili akong core. Mahirap kasing mag-ipon at the same time magbigay monthly  sa family mo. Alam kong ako lang ang inaasahan nila at eto lang solusyon ko para kumita ng malaki. Hindi na tulad ng dai ang buhay namen kasi wala na sa abroad ang father ko. At the same time, nagiipon din ako, syempre tumatanda na ako at kelangan ko rin magtabi for my future. Mas maganda na ang handa sa lahat ng bagay. (Tulad ng pumunta kami sa probinsya nung namatay si Lola, kung di dahil sa savings ko, di kami makakauwi…)

Naisip ko lang kanina, nung dating mas maliit pa yung sweldo ko, MADALAS  ako manuod ng sine, MADALAS ako bumili ng bagong damit, sapatos o accessories, MADALAS akong bumili ng DVDs, MADALAS akong kumain sa labas (Ngayon kahit pagkain sa fastbytes parang isang beses lang o minsan wala pa sa isang buwan). In short, mas madami akong nagagawa nung core pa ako, ngayon dahil sa stress at sa kakaisip ng pera kung paano mo isesegregate di ko na magawa ang dati kung kinkakagawian. At syempre iba na din ngaun bukod sa stress na ko, breadwinner kaming dalawa ng kapatid kong si Nika. But it is okay atleast alam ko naman na ang pagiipon ko ay para sa future ko at natutulungan ko ang pamilya ko.

With my current job as a Super Sales agent, I feel so ugly and very stress. I’m not happy at all. My stats are going down and I am very very disappointed with myself because I set goals for myself and I am not even close in hitting them. Lalo pang nadagdagan because I have nothing to prove my supervisor in any metrics.

I know na ngayon lang siguro ang hirap na to. Dahil nakakstress talaga siya at hindi pa ako sanay. Ayoko namang bumalik ng core kasi I don’t want to quit. Sabi nga nung ka theater ko sa La Salle Dasma (nagquit kasi ako nun sa Teatro Lasallana) “QUITTERS NEVER WIN” and this is true. Madaming tao talaga ang nagstrive para maging successful and to achieve their goal. And they did not do it overnight. Pinaghirapan nila yun.

Kaya syempre I’ve decided to STAY, in SuperSales.

Yes, its more stress…

More worries…

but with it…

I CAN PROVE OTHERS THAT I AM TOUGH.

Angst o Gusto ang Agosto? (Ewan…)

Wow, September na…

Hehehehe… Sana naman maging masaya ang month nato saken. Dahil isang rollercoaster ride ang nangyari saken last August.

Iisa-isahin ko to!

1. Pumunta ako ng Boracay!

Crystal Cove in Boracay with Baby and the carabao statue and the doves!

I love Boracay so much… Masasabi kong ito na ang pinakamagandang lugar na napuntahan ko… Tuwang-tuwa ako kasi ang cool… Ang ganda ng beach saka ang daming pwedeng gawin at the same time pwede ka rin magrelax. Mura lang ang pagkain at ang dami-dami pang choices.  Sa Boracay hindi mo ren naman mamimiss ang Manila dahil sa D’Mall. Ang cool ng D’mall kasi para siyang ATC na by the beach. Sana may ganong mall somewhere in Alabang kahit man made beach (asa naman ako! Waaah). Sana makarating ulit ako dito, kasi bitin na bitin ako!

2. My lola got sick… 😦

My Lola when she was in the hospital

Nakakalungkot kasi nung may sakit si lola di ko man lang siya nakita. Hmmmm… Gusto ko pa naman siyang kausapin. Nagsisisi ako kasi hindi ko man lang narinig yung boses nia nung may sakit pa siya. Sana naisipan kung umeffort tumawag para man lang alam niya na concern ako sa kanya at hindi walang pake. The picture above makes me feel so sad even though masaya siya sa picture kasi yun na yung huling mga araw niya dahil tinaningan na siya ng doctor. What makes me sad is my Tito and Tita did already accept that Lola is going to die and they are ready for it. Samantalang karamihan sa aming mga magpipinsan ang gusto pang mabuhay si Lola. Nanghihinayang ako sa mga pagkakataong sana nakausap ko siya. Natatandaan ko tuloy ung panahon na sinabi ng pinsan ko na si Zoe last 2 yrs if I am correct na dapat kinakausap at binabonding na namen si lola kasi matanda na siya. Ang sabi ko naman, “Eh, wala naman akong sasabihin sa kanya. Saka di ako marunong magbisaya.” Hai, pagkakataon nga naman. Ngayon tuloy, IT IS TO LATE. Dahil wala na siya. Kinuha na siya ni Lord.

3. Umuwi kami probinsya para sa libing ni Lola

August 20. Birthday ni Tito Bernie ng namatay si Lola. Kailangan naming umuwi kasi naipangako ni mama kay Lola bago siya mamatay na uuwi kami pag may nangyari sa kanya. Grabe, ang sakit sa bulsa dahil ipon ko ang pamasahe na ginamit sa pag-uwi namen. At syempre super pinaghirapan ko yung pera na yun. Pero inisip ko para naman kay Lola yun. Di ko na nga siya nakasama, kahit don man lang bumawi ako, diba. So umuwi kami…  Sa Leyte.

Sa bahay ni lola

Sobrang dami ng tao pag dating namen. Pero nung nakita ko yung mga pinsan ko at mga tito at tita ko natuwa ako, dahil sama-sama kami. Yun naman siguro ang gusto ni Lola. Na sama-sama kaming buong Tocmo Clan. I love my family so much.  Mahal na mahal ko ang mga pinsan ko. Kahit na di kami nagkikita ng madalas, alam ko andiyan sila pag kailangan mo sila. Hindi ka nila papabayaan kahit malayo pa sila. Kahit na malayo kami sa isa’t isa, at kahit na matagal kaming hindi nagkit, pag nagkita naman kami parang kahapon lang ang huling pagkikita namen. Masaya ren ang pag-uwi kung yun dahil nakasama ko ng buong-buo ang mga kamag-anak ko.

17 out of 27 grandchildren

Sayang at hindi kami na kumpletong magpipinsan… Kulang kami ng 10… Pero sa anniversary ng pagkamatay ni lola nagpaplano kaming pumunta lahat sa probinsya no matter what! Kaya nga excited na ako. Dahil kay lola nagkaroon tuloy ng dahilan para magsama-sama kaming magpipinsan.

I LOVE YOU LOLA!

4. Birthday ni Egon at ni Mama ngayong August

Despite sa kalungkutan, syempre let us go on a brighter side. Ang dalawang mahal ko sa buhay nag birthday ngayong August. Yehey! Another year for them to give thanks to God na binigyan sila ng maganda at malusog na buhay!

So yun ang mga highlights ng buhay ko last August.

Eh this September naman kaya? Ano?

Tingnan naten!